Oświadczenie o uznaniu długu

W naszym artykule poprzednim omówiliśmy krótko sposób sporządzenia wezwania
do zapłaty. Najbardziej pożądanym efektem skierowania takiego wezwania do zapłaty byłoby skontaktowanie się dłużnika z wierzycielem. Wierzyciel w takiej sytuacji powinien wówczas tak przeprowadzić rozmowy
z dłużnikiem, aby uzyskać jak najdalej idące zabezpieczenie swoich interesów. Środkiem prowadzącym do tego jest złożone przez dłużnika oświadczenia o uznaniu długu.

Co daje oświadczenie o uznaniu długu.

Przede wszystkim złożenie przez dłużnika oświadczenia o uznaniu długu przerywa bieg terminu przedawnienia. Jeśli zatem od daty zapłaty upłynął już długi okres czasu, złożenie oświadczenia o uznaniu długu przedłuży nam czas, w którym możemy wystąpić z roszczeniem na drogę postępowania sądowego. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono bowiem na nowo.

Drugą korzyścią jaka płynie z oświadczenia o uznaniu długu jest możliwość uzyskania nakazu zapłaty
w postępowaniu nakazowym. Sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego, albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a okoliczności uzasadniające dochodzone żądanie są udowodnione właśnie załączonym do pozwu wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu. Uzyskanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym zapewnia natomiast szybsze rozpoznanie sprawy, a ponadto jest tańsze. Opłata od pozwu w tym postępowaniu wynosi bowiem jedynie jedną czwartą opłaty od pozwu w postępowaniu zwykłym.

Forma oświadczenia o uznaniu długu.

Najbardziej pożądaną formą oświadczenia o uznaniu długu jest forma pisemna. Tylko taka forma (połączona
z wcześniejszym wezwaniem do zapłaty) daje nam możliwość uzyskania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Ponadto takie pisemne oświadczenie stanowi solidny materiał dowodowy, ułatwiający rozpoznanie sprawy i uwzględnienie powództwa.

Oświadczenie o uznaniu długu może być sporządzone w formie jednostronnego oświadczenia, ale również może przybrać formę dwustronnego porozumienia. Wybór określonego sposobu przyjęcia takiego oświadczenia zależy od stron umowy i od zakresu kwestii, jakie wierzyciel i dłużnik chcą pomiędzy sobą uregulować.

Zwrócić należy również uwagę na możliwość zaistnienia tak zwanego niewłaściwego uznania długu. Jest
to sytuacja, w której dłużnik nie oświadcza wprost, że uznaje dług, ale świadczy o tym jego zachowanie.
Do sytuacji takich zaliczyć możemy np. prośbę o odroczenie płatności, rozłożenie płatności na raty, obniżenie odsetek od należności głównej, czy nawet częściową spłatę zadłużenia.

Co powinno zawierać oświadczenie o uznaniu długu.

Oświadczenie o uznaniu długu powinno zawierać:

1. oznaczenie dłużnika
2. wskazanie źródła zobowiązania (umowy, zlecenia, faktury),
3. określenie wysokości zadłużenia wraz z terminem jego płatności,
4. dane wierzyciela,
5. no i oczywiście oświadczenie dłużnika o uznaniu długu.

Ponadto w treści tego oświadczenia można również zawrzeć zobowiązanie dłużnika
do spłaty zadłużenia, termin tej spłaty, ewentualnie rozbicie jej na raty.